niedziela, 27 grudnia 2015

Ważny temat

Odchodzimy od polityki po to aby zasygnalizować ważny temat. Mamy już zimę. Widać to na załączonym poniżej zdjęciu, które wykonałem w czasie wigilijnego spaceru. Politycy mogą robić to lub tamto i można im przypisać takie lub inne (z reguły złe) intencje. Ale co zrobić z pogodą, która uparcia odmawia współpracy w zakresie ośnieżania krajobrazu? Czyżby czekała nas pogodowa odwilż i "zła" zima miała być w odwrocie, zanim się jeszcze zaczęła? Wybrałem więc zdjęcie przedstawiające symbolicznie pogodę na zakręcie.

Nikon Coolpix 8400
A zakręt ten zapewne będzie taki, jak często się zdarza w polityce. Niby coś skręca, a tak naprawdę idzie tym samym torem. Dopatrujmy się jednak w tym pozytywów. Po pierwsze, będą niższe opłaty za ogrzewanie. Po drugie, służby miejskie zobaczą jak brzydkie i szare są nie pokryte śniegiem miasta i pięknie je wysprzątają. A może nie wysprzątają? Pomarzyć zawsze można :-)

sobota, 26 grudnia 2015

Troskliwy Martin

Nikon D700
A na koniec o pewnym troskliwym niemieckim polityku, któremu tak bardzo leży na sercu los Polski, że nie zawaha się gadać bzdur publicznie, pomimo, że jest osobą na bardzo wysoko eksponowanym stanowisku. To taki łysy Martin. Stary niemiecki socjaldemokrata. Jest też bardzo cięty na wszytko, co nie daje się zmierzyć jego jedynie słuszną politycznie bardzo poprawną linijką. Polska to dla niego kraj, w którym prawie mamy zamach stanu. Co jak co, ale to Niemcy mają praktykę w zamachach stanu. A także w dochodzeniu do władzy pewnych bardzo totalitarnych polityków. Pan Martin mógłby czasem pomyśleć o analogiach z historii własnego kraju, zanim pouczy kraje ościenne. 

A ilustracją do "kompetentnego" pana Martina niech będzie to zdjęcie. Pusta tablica, niczym jego puste banialuki, a do tego informacja, że mamy do czynienia z rezerwatem. Bo faktycznie pan Martin to polityczny rezerwat. Oby jednak nie pod prawną ochroną, bo głupoty tego rodzaju chronić się nie powinno. Ten gatunek może wymierać i nie ma co po nim płakać. Oby już na zawsze minęły czasy politycznego pouczania innych.

piątek, 25 grudnia 2015

KOD wolności

Nikon D700
Kolejna sprawa - KOD. Cudowna inicjatywa opozycji narzekającej na to, że w Polsce nie ma wolności i ta biedna demokracja jest zagrożona. W tej koszmarnie zagrożonej demokracji właśnie odbywają się demokratyczne marsze opozycji a media sobie swobodnie i demokratycznie krytykują rządzących. Jeśli na tym polegać ma zagrożenie demokracji, to na miłość boską czym miałaby być demokracja prawdziwa? Światem, w którym nie ma demonstracji i krytyki rządzących? 

Wybrałem więc symboliczne zdjęcie leśnej tablicy z informacją o miejscu do rozpalania ognisk. Tak jak w lesie można legalnie rozpalać ogniska w pewnych miejscach, tak w demokracji można w zgodzie z prawem demonstrować swój sprzeciw wobec rządzących. Bo właśnie na tym polega demokracja. Ale widocznie niektórzy rozumieją demokrację nieco inaczej - ona jest tylko wtedy, gdy oni rządzą :-) No cóż, chyba poczekają na swoje "mordo ty moja, wracamy do gry" :-)

czwartek, 24 grudnia 2015

Unijna Wigilia

Na święta mini cykl złośliwości politycznych. W sam raz do świątecznego stołu. Najpierw unijna wigilia. Unijna z konieczności, bo przecież super poprawna politycznie lewica wolałaby aby pousuwać wszystkie święta z kalendarza. Oczywiście w imię ubogacania kulturowego Europy. A Unia Europejska gdyby mogła to każdy opłatek wyposażyłaby w etykietkę i termin przydatności do spożycia. I obłożyła VAT-em. Wybrałem zatem najbardziej "opłatkowe" zdjęcie z mojej kolekcji. Nowoczesne, świeckie i do tego z unijną etykietką oraz VAT-em (i kodem kreskowym też).

Nikon D700
A jaka będzie ta wigilia dla mnie? Pełna zastanawiania się nad przyszłością i jej możliwymi torami. Jak na razie przyszłością (i teraźniejszością) mało ciekawą. To taka wojna pozycyjna z życiem - mozolna i w okopach. Oby z tego wyszła jakaś zwycięska ofensywa. Ale to chyba nie tej zimy ;-)

środa, 23 grudnia 2015

Afrykański grób

Jutro wigilia, dzień tak radosny dla wielu. Ale życie bywa czasem smutne i okrutne. Akurat ja będę miał tego dnia smutne wspomnienia. Nie chodzi tylko o to, że odszedł mój kochany zwierzak. Życie samo w sobie nie jest lekkie. I niestety święta tego nie uratują. A mojemu szczurkowi zrobiłem afrykański grób. Nie miałem jak kopać dołka (z braku narzędzi) więc położyłem go na ziemi i przykryłem kamieniami. Zrobiłem to w takim miejscu, że mam nadzieję, iż nikt go nie będzie tam niepokoił, zaś ja mogę go łatwo odwiedzić w czasie moich typowych spacerów. Na tym zdjęciu grób widać jeszcze w całej okazałości, ale później dodatkowo zamaskowałem go liśćmi i już prawie go nie było widać. 

Nikon Coolpix 8400
Życie będzie szło dalej do przodu, przynajmniej w sensie kalendarzowym. Bo czy zawsze musi iść do przodu pod względem postępu, komfortu życia, spełnienia w nim? Nie zawsze tak się niestety dzieje. Ale ja staram się dopatrywać w życiu pozytywnych rzeczy. Trudno mi widzieć pozytyw w śmierci mojego zwierzaka, ale może to punkt zwrotny, od którego życie będzie już lepsze? I od którego coś się w nim pozytywnie zmieni? Może. Kto wie. Czas pokaże.

wtorek, 22 grudnia 2015

Biały szczur

Wczoraj była różowa armia, a dziś biały szczur. To mój towarzysz życia. Biało szary, bardzo żywy i trochę szkodnik (uwielbiał wygryzać dziury w ubraniach i pościeli). Ale już niestety nic nie wygryzie. I już niestety nie jest bardzo żywy. W ogóle nie jest żywy. Śpi już swoim wiecznym snem. Tak znalazłem go w klatce 14 grudnia, mniej więcej na dwa tygodnie przed dwuletnią rocznicą kupienia go (a kupiłem go 29 grudnia). Smutny to był dzień.

Nikon Coolpix 8400
Życie bywa kruche i bywa, że kończy się nagle. Mój szczurek nie wyglądał na chorego, choć był już stary i czuć było mu kości pod sierścią. Ale wspinał się po prętach klatki z jedzeniem w pysku i pod tym względem nie stracił nic ze swojej dawnej sprawności. Jedyna pociecha jest taka, że odszedł zapewne we śnie. I mam nadzieję, że bez męki. Ale smutno mi, że ja w tym czasie spałem, a nie byłem razem z nim i nie mogłem go przytulić w ostatniej minucie jego życia :-(

poniedziałek, 21 grudnia 2015

Różowa armia

A na koniec tych refleksji nad stanem wojennym - różowa armia. Taki różowy element wraku wojskowego transportera. Wrak pokryty czymś w rodzaju graffiti. I między okienkami taki różowy szpikulec. Może się komuś kojarzyć z gejami - bo stoi, różowy, jak "coś tam" z prezerwatywą. Taki gender-transporter. I takie żartobliwe skojarzenie. Ale w pełni świadomie obrazoburcze. Nie bądźmy poważni do końca. Życie toczy się dalej. Czasem różowe, czasem czarne, czasem białe. Bo białe jest białe a czarne jest czarne, jak powiedział jeden polski polityk. A różowe?

Nikon Coolpix 8400
Transporter spoczywa w okolicy poligonu Wojskowej Akademii Technicznej na warszawskim Bemowie. Dawniej to pewnie był bardzo rygorystycznie zamknięty teren wojskowy, o czym świadczą w różnych miejscach zachowane kolczaste ogrodzenia. A dziś nawet w czasie ćwiczeń połączonych ze strzelaniem można tam podejść po cywilnemu. No cóż, czasy się zmieniły. Czyżbyśmy żyli w różowych czasach? ;-)

niedziela, 20 grudnia 2015

Dzisiejsze drogi

Dawne dzieje za nami a dzisiejsze drogi są często tak zaskakujące. Wielu dawnych działaczy heroicznej opozycji dziś to typowi aparatczycy, podobnie jak ich komunistyczni poprzednicy. Albo wspaniali (lub "wspaniali") biznesmeni. Dawniej walczyli z komunizmem, a dziś czasem wybielają jego dzieje. Ale to zdrowe. Dlatego, że w Polsce pojawiają się rzeczywiste podziały polityczne, a nie papierowe podziały z zamierzchłej historii. Nieważne, kto był komunistą, a kto w opozycji. Ważne kto i co chce zrobić dziś dla Polski. Trzeba żyć potrzebą teraźniejszości. Ale jeśli są sensowne (ale nie awanturnicze) rachunki krzywd - to powinno się je w miarę możliwości także uregulować. 

Nikon Coolpix 8400
Stan wojenny, okopy, a nad nimi cień współczesnego człowieka. Taka prosta symbolika dzisiejszego zdjęcia. Przedostatniego zdjęcia serii. I poważnie refleksyjnego. Bo na jutro przygotowałem coś bardziej humorystycznego :-) A dzisiejsza refleksja pochodzi z poligonu Wojskowej Akademii Technicznej na warszawskim Bemowie. 

sobota, 19 grudnia 2015

Dawne dzieje?

Stan wojenny to dawne dzieje? PRL to dawne dzieje? To epoka sprzed urodzenia dzisiejszych studentów, a nawet wielu doktorantów. To epoka sprzed urodzin wielu posłów i właścicieli firm. I w ogóle wielu ludzi. Mającą jedną zaletę, o której wspominał Jacek Fedorowicz - w PRL wszyscy byliśmy młodsi (o ile w ogóle byliśmy).  Ale czy dziś jest sens rozliczać tą przeszłość? Jak to mówią niektórzy rozdrapywać zastygłe rany. To wszystko przecież tak pięknie się zrosło, jak poligonowa tablica na dzisiejszym zdjęciu. 

Nikon Coolpix 8400
Nie jestem zwolennikiem rozliczania historii na siłę. Ale jestem i zawsze będę bezwzględnym zwolennikiem naprawy krzywd wyrządzonych ludziom. Nie mam tu jednak na myśli tych ofiar i osób bezpośrednio prześladowanych. Mam na myśli wszystkich, którym komunizm spartaczył życie. Którzy uczciwie całe życie pracując mają teraz figę z makiem i głodowe emerytury, podczas gdy ich równolatkowie z USA czy zachodniej Europy, którzy pracowali w tych samych zawodach, mają dziś normalne emerytury i życie na godziwym poziomie. Tego komunizmowi nie wybaczę. Ale niestety takich krzywd naprawić się raczej nie da...

piątek, 18 grudnia 2015

Cenzura

Cenzura była w komunizmie od zawsze. Każdy totalitarny system boi się niezależnej myśli. Ale w czasie stanu wojennego wyjrzała do obywateli. Niezapomniana "rozmowa kontrolowana" i stempelek na listach. Może i to spowodowało, że wiele osób uświadomiło sobie jej istnienie, do tej pory zapewne dla nich niezauważone. Ale rewolucje nie są wynikiem moralnego sprzeciwu. To dobre dla "rewolucyjnych" intelektualistów. Zwykle rewolucja jest dopiero wynikiem kryzysu gospodarki. Gdy ludziom brakuje jedzenia, wtedy dla władzy zaczynają się schody. 

Nikon Coolpix 8400
Dedykowałbym tę myśl postępowej europejskiej lewicy, która tak bez refleksji przyjmuje imigrantów. Oni mają w nosie prawa człowieka, im zależy na egzystencji. Mają w nosie naszą demokrację, chcą tu żyć - ale najlepiej po swojemu. To zacne, że chcą żyć jak ludzie. Ale może mniej zacne będzie, gdy nagle zaczną żyć według swoich "barbarzyńskich" zasad, gdy rozmnożą się na tyle, że zepchną nas, rodowitych Europejczyków, do bycia mniejszością na swoim kontynencie. A wtedy tak ubogacą kulturowo Europę, że będzie ona beż żadnej innej  kultury niż ta jedynie słuszna.

czwartek, 17 grudnia 2015

Militaryzacja

Militaryzacja, smaczek stanu wojennego. Zielone mundury spikerów telewizyjnego dziennika. I czołgi na ulicach (w początkowej fazie). Prawie jak na jakimś filmie sensacyjnym - ale dziejącym się naprawdę. A potem już nie było czołgów, ale była wojskowa rada i patriotyczny ruch. I stara komunistyczna śpiewka - walki o lepsze jutro, z której docelowo wynikł taki stan gospodarki, że lepsze jutro przyszło - ale już bez komunistów w roli głównej. Jednak bez obaw. Źle im nie jest. Wielu ma sute emerytury i nie cierpi w trzeciej rzeczypospolitej. 

Nikon Coolpix 8400
Komunistyczny system zawłaszczył cale państwo dla siebie. Logiczne jest, że odchodząc od władzy zadbał na tyle, na ile mógł, o swoich wiernych towarzyszy. Na podobnej zasadzie zadbali o siebie naziści w Niemczech. Cóż, i jedni, i drudzy stanowili na tyle potężny układ, że mogli to zrobić - mimo atmosfery, która już im nie sprzyjała. 

środa, 16 grudnia 2015

Ofiary

Małe wspomnienie o ofiarach stanu wojennego. Ale bez wielkiej martyrologii. Niestety, były ofiary. Ale moim zdaniem stety, że było ich stosunkowo niewiele. Myślę, że mogłoby ich być znacznie więcej, gdyby wojskowi nie przygotowali całej operacji tak bardzo starannie. Trzeba im oddać sprawiedliwość. Ale trzeba też pamiętać o tym, że to chyba generał Jaruzelski obawiał się radzieckiej interwencji, która jak wiemy wcale nie była zamierzona. Zatem dziś tłumaczenie generała o wybraniu mniejszego zła brzmi już być może nieco kłamliwie.

Nikon Coolpix 8400
Niestety, jedno nie ulega wątpliwości. To nie ofiary śmiertelne spowodowały zawalenie się komunizmu w Polsce. To zapaść gospodarcza sprawiła że komunistyczna pijawka musiała odpaść. Ofiary, począwszy od zakończenia wojny aż po rok 1989, jakoś władzy komunistycznej nie przeszkadzały w trwaniu. Może warto, aby pamiętali o tym dzisiejsi "postępowi towarzysze" zakochani w tej przeszłości. Bo to na pewno nie była demokratyczna przeszłość. 

wtorek, 15 grudnia 2015

Generał K

Towarzysz generał Kiszczak to kolejny bohater mojej notki. Może nie wszyscy wiedzą, ale towarzyszem był także Adolf Hitler i Heinrich Himmler. Oni też byli z partii robotniczej. Wielu zbrodniarzy tego lub innego systemu żyje do dziś. Komuniści, naziści, albo sługusy różnych dyktatur. Dziś jakże często sympatyczni i kulturalni starsi panowie. Wspaniali ludzie. mający za sobą nie tak bardzo wspaniałą historię. Ale tak pięknie wspominani przez towarzyszy i towarzyszki na swoich pogrzebach. Mieliśmy tego przykład na pogrzebie generała Kiszczaka gdy jego żona tak pięknie i tak politycznie się z nim zegnała. Czołem jego pamięci!

Nikon Coolpix 8400
A jako ilustrację na dziś wybrałem ten fragment infrastruktury wodnej jeziorka położonego niedaleko Łomianek. Piękny niebieski kolor kojarzy mi się z milicyjnymi sukami. A ponieważ milicja miała tamować niezależne działania społeczne, więc mikroskopijna "tama" na zdjęciu jest jak najbardziej zasadna. Oby dzisiejsza policja już nigdy nie wróciła do dawnej milicyjnej roli. 

poniedziałek, 14 grudnia 2015

Generał J

Moje impresje dotyczące stanu wojennego zacznę od nawiązania do dwóch nieżyjących już jego architektów. Na początku generał Jaruzelski. Wielu z nas pamięta jego ciemne okulary (noszone z powodu choroby oczu) i skrót WRON, popularnie nazywany WRON-ą. A ja pamiętam mój szok, gdy zobaczyłem w Herbarzu Niesieckiego, że Jaruzelski pieczętował się herbem nomen omen Ślepowron. Postanowiłem więc dobrać w notce o generale symboliczne zdjęcie związane z wojskowością i "ślepotą". 

Nikon Coolpix 8400
Dziś oczywiście już inaczej widzimy stan wojenny. Wiele emocji opadło, wielu ówczesnych przeciwników stało się przyjaciółmi w nowej rzeczywistości. Dawne podziały na My i Oni już dawno straciły na aktualności. Zaczyna się wykształcać podział na ludzi w związku z ich poglądami politycznymi lub społecznymi, a nie historyczną przeszłością. I tak powinno być w każdym normalnym kraju ;-)

niedziela, 13 grudnia 2015

Stan wojenny

Nie mogłem się powstrzymać, aby nie dobrać stosownego zdjęcia do ilustracji rocznicy wprowadzenia stanu wojennego. Skoro wczoraj cytowałem stare hasło o komunistach na drzewach, to dziś przypomnę jak nazywano oficerów politycznych w polskim wojsku. Nazywano ich arbuzami - bo na zewnątrz byli zieloni, a w środku czerwoni. Dobrałem więc symboliczne zdjęcie, ilustrujące nasze wojsko, które stan wojenny wprowadziło. Jest tu wszystkiego po trochu - dużo zieleni, troszkę wyschniętej materii i odrobina komunistycznej czerwieni. Nie zapominajmy bowiem, że większość żołnierzy w czasie stanu wojennego to byli tacy sami ludzie jak my, a nie żadne komunistyczne owoce. Dlatego na moim zdjęciu tych czerwonych owoców nie jest wiele.

Nikon Coolpix 8400
Z czasów stanu wojennego mam niecodzienne wspomnienie. Otóż rodzice kupili wtedy cud techniki, długo oczekiwany radziecki telewizor kolorowy Rubin. I pamiętam na jego ekranie te piękne zielone mundury spikerów w dzienniku telewizyjnym. A także nieśmiertelne dla mnie słowa: wiadomości sportowe przedstawi państwu porucznik Krajewski. Czołem żołnierze!

sobota, 12 grudnia 2015

Goło i wesoło

A to dodatkowa ilustracja do zdjęcia, które chciałem niedawno robić, ale którego już nie mogłem zrobić. Bo nie miałem czego fotografować. Jesienne liście na drzewie - to był mój cel. Przypomina się przy okazji stare, z czasów PRL hasło - "a na drzewach zamiast liści będą wisieć komuniści". W tym roku nie ma już ani liści, ani komunistów na drzewach - są tylko gałęzie. I piękne niebo. Te zdjęcie nie pochodzi z ostatnich czasów, ale ilustruje  to, co zastałem w moim lesie.

Nikon D700
Nasuwa się pytanie czy nasza władza podobnie odnajduje się z otrzymaną w spadku po Platformie rzeczywistością. Czyżby i oni chcieli mieć piękne liście, a dostali tylko puste gałęzie? Biorąc pod uwagę, że z gmachów władzy znikały ostatnio nawet żyrandole, nie zdziwiłbym się gdyby polityczne drzewa ogołocone zostały nie tylko z liści, ale może nawet z całych gałęzi :-)

piątek, 11 grudnia 2015

Łyso

Dziś odmiana od polityki i innych spraw tego świata. Coś dotyczącego mnie osobiście. Przykład mojego marzycielskiego podejścia do życia. Niedawno wybrałem się w piękny słoneczny dzień na spacer z aparatem. Chciałem fotografować moje ulubione detale - liście, tym razem w pięknych jesiennych barwach, oświetlone promieniami słońca. Pogoda pięknie dopisała - ale nie dopisały liście. W większości po prostu opadły z drzew. Oto jedno z wykonanych wtedy zdjęć.

Nikon Coolpix 8400
Pracuję w domu. Wychodzę rzadko z niego, z reguły po zakupy do sklepu. Mijam wtedy niewiele drzew i nie zawracam na nie uwagi. Dlatego mogłem przeoczyć fakt opadnięcia z nic liści. A moje marzenie o fotografowaniu pięknych złotych liści nadal siedziało mi w głowie. Oby nasi politycy nie wykazali się podobnie umiejscowioną głową w chmurach :-)

czwartek, 10 grudnia 2015

Refundowana praca na nic

Rząd szwedzki stara się aktywnie pomagać imigrantom w znalezieniu pracy. Stworzył specjalny dwuletni program integracyjny. Refunduje pracodawcom nawet 80 procent pensji płaconych zatrudnianym imigrantom (poszło na to 73 miliardy koron w ciągu ostatnich pięciu lat). A efekt? Pracę ma 6 (słownie: sześć) procent imigrantów. Firmy szwedzkie szukają pracowników, ale wykwalifikowanych. A niestety imigranci tacy z reguły nie są. I pracy dla nich po prostu nie ma. Na nic pomoc rządu. A państwo utrzymuje 94 procent nie mających pracy pomimo uczestników programu.

Nikon D700
W Polsce wiele osób nie ma pracy, a na pewno są lepiej wykształceni i stuprocentowo społecznie zintegrowani w porównaniu do takich imigrantów. Nie jestem nacjonalistą, ale uważam, że nasz rząd i my wszyscy powinniśmy się troszczyć przede wszystkim o pracę dla naszych obywateli. Mamy dość własnych problemów z bezrobociem i myślę że nie stać nas na tak hojne płacenie imigrantom jak to robi bogata, ale coraz bardziej biedniejąca na nich Szwecja. Bo inaczej nasze finanse zaczną się walić tak samo jak szwedzkie, co symbolizują "walące się" do obiektywu drzewa. 

środa, 9 grudnia 2015

Gwałtu rety!

W Szwecji najwięcej w całej Unii zgłasza się gwałtów. Od 1975 roku ich liczba wzrosła piętnastokrotnie. Wykrywalność sprawców jest na poziomie 20 procent (dla porównania w Polsce na poziomie 80 procent). Obecnie, być może z powodu politycznej poprawności, nie prowadzi się statystyk na temat pochodzenia sprawców. Ostatnie takie dane z 2005 roku wskazywały na pięciokrotnie większy udział sprawców, którzy nie urodzili się w Szwecji. A jak to może wyglądać obecnie? A co tragi-zabawne, wielu imigrantów podaje się bezczelnie za nieletnich i unikają często surowych kar za gwałty. A co na to szwedzcy politycy - czy też są politycznie nieletni?

Nikon Coolpix 8400
Do Szwecji, jak i do innych krajów europejskiej Mekki uchodźców, przybywa zdecydowanie więcej mężczyzn niż kobiet. Mężczyzn w pełni sprawnych seksualnie, zapewne mających całkiem gorący południowy temperament. Czy naprawdę naiwne lekcje wychowania seksualnego, którym się w Danii poddaje imigranckich gwałcicieli cokolwiek pomogą? A na zdjęciu "zgwałcona" i obdarta z liści brzoza. 

wtorek, 8 grudnia 2015

Szwedzkie enklawy zamknięte

Nikon D700
W kilkudziesięciu szwedzkich miastach są całe dzielnice pod kontrolą gangów arabskich lub należących do imigrantów z innych krajów (na przykład bałkańskich), gdzie lepiej obcym się nie zapuszczać. Szwedzi nazywają je "no-go zones". Szwedzkie służby takie jak pogotowie i straż pożarna jadą tam tylko w asyście policji. A i tak są z reguły obrzucani kamieniami. Ponad pół miliona ludzi mieszka zaś w strefach wykluczenia, w których mało osób kończy szkołę i znajduje pracę. Nie trzeba chyba tłumaczyć że takie strefy to wspaniale miejsca na rozwój społecznych patologii będących wynikiem biedy a także braku perspektyw. Ciężko będzie przywracać tam jakąkolwiek normalność i praworządność, z której tak słynie Szwecja.

A czy my pragnęlibyśmy aby w naszych miastach wyrastały takie obce i nieprzyjazne dzielnice? Aby eleganckie i zamieszkałe przez pracujące osoby osiedla sąsiadowały przez ulicę lub dwie z dzielnicami coraz bardziej obskurnymi i podupadającymi? Co zrobić aby tego nie było? Przyjąć takich imigrantów, którzy będą chcieli równać w gorę a nie w dół w zakresie poziomu życia. 

poniedziałek, 7 grudnia 2015

Szwedzka edukacja

Szwecja uczestniczy w rankingach PISA, czyli tak zwanego Programu Międzynarodowej Oceny Umiejętności Uczniów (w angielskim oryginale: Programme for International Student Assessment) i w ciągu kilkunastu lat spadła z 10 na 30 miejsce na światowej liście. Powód - imigranckie dzieci w szkołach. Wcale nie socjalizujące się tak łatwo, często nie radzące sobie z nauką (a jeśli miały ją w rodzinnych krajach to na zupełnie innym poziomie). W dodatku czasem uchylające się od nauki, sprawiające inne kłopoty, a nawet dokonujące gwałty w szkołach i generalnie bardzo utrudniające pracę nauczycielom. 

Nikon Coolpix 8400
Są szkoły, w których niektóre klasy nie mówią po szwedzku, ale po arabsku. A po szwedzku z silnym arabskim akcentem. To nie jest asymilacja, ale rzeczywistość równoległa. Co zadziwiające, dyrekcja szkół często staje w obronie dzieci imigrantów gdy te popełniają przestępstwa. Kurza ślepota w imię opętańczej poprawności politycznej? A na zdjęciu otwarte drzwi szwedzkiej edukacji

niedziela, 6 grudnia 2015

Pobudzanie gospodarki?

Czy to nie aby lewicowi intelektualiści i publicyści, sympatycy Partii Socjaldemokratów tak zachwalali imigrację jako cudowny sposób na niż demograficzny i nowego ducha dla starzejącego się społeczeństwa? Przyjadą dziarscy uchodźcy i popracują w naszym pięknym  szwedzkim kraju przyczyniając się do jego rozkwitu. Będzie cacy. A jak to wygląda w szwedzkiej praktyce? Otóż ekonomista Jan Ekberg w 2009 roku obliczył, że aby imigracja była dla państwa szwedzkiego opłacalna 72 procent imigrantów musi pracować. Tymczasem od długiego czasu utrzymuje się współczynnik 58 procent pracujących. A zatem szwedzkie państwo nie tylko nie skorzystało na imigrantach, ale do nich dopłaca

Nikon Coolpix 8400
Aby liczyć na wdrożenie się imigrantów do pracy nie powinno się przyjmować byle kogo i byle jak - ale tylko takich ludzi, którzy naprawdę pragną asymilować się i podjąć pracę. Inaczej bowiem przyjmuje się nie partnera który pomoże w domu, ale niepoważnego dzieciaka, którego ciągle trzeba nosić na barana. A zdjęcie ilustruje to symbolicznie - jakim cudem liście mają radośnie tańczyć na wietrze i szeleścić, skoro są zamrożone i nieruchawe?

sobota, 5 grudnia 2015

Skromne 99,3% wyjątków

Szwedzkie problemy z imigrantami zaczęły się już około dziesięciu lat temu, gdy coraz więcej ich zaczęto rejestrować, a jeszcze spora liczba pozostawała dodatkowo w kraju nielegalnie. Do tego przyczyniło się prawo o łączeniu rodzin, według którego imigrant może sprowadzić rodzinę jeśli zapewni jej utrzymanie. Co tragicznie zabawne aż 99,3 procent imigrantów nadal jest w drodze wyjątków utrzymywanych przez państwo! Piękne wyjątki dotyczące nieomal stu procent imigrantów! Nie trzeba chyba dodawać, że utrzymanie tych imigrantów kosztuje coraz więcej - w tym roku 34 miliardy koron, w 2016 - 40 miliardów.

Nikon D700
Jak widać problem narasta z roku na rok i chyba zaczyna już mieć efekt kuli śnieżnej. Zdjęcia kuli śnieżnej nie mam, ale wybrałem jako ilustrację inne symbolicznie wyglądające zdjęcie. Szwecja kojarzy się z drewnem (takim też jak często niebejcowane drewno mebli z IKEI) - a tu mamy właśnie takie postrzępione drewno (czyli Szwecję) zasypywaną przez śnieg (czyli "kulę śnieżną" imigrantów). Oby taki śnieg nie przesłonił oczy pewnemu białemu orłowi. 

piątek, 4 grudnia 2015

Szwedzki przykład

Niedawno trafiłem na ciekawy wywiad z panią Joanną Teglund żyjącą w Szwecji od 1981 roku i od 12 lat pracującą w szwedzkim urzędzie imigracyjnym. Opowiadała ona o skutkach nieodpowiedzialnej polityki imigracyjnej którą prowadziła Szwecja. Nasz kraj ma okazję nauczyć się na szwedzkich błędach i mam nadzieję, że obecny rząd potrafi to zrobić. Na pewno nie pomoże w tym postawa bałwochwalcza wobec przyjmowania imigrantów, którą chociażby lansuje do upadłego kanclerz Niemiec Angela Merkel. Ale oby szwedzkie lub niemieckie problemy nie były naszymi. 

Nikon D90
Dlatego zebrałem co ciekawsze myśli z tego wywiadu i postanowiłem przedstawić je w kilku postach na moim blogu. Oby ta szwedzka nauka i nam, zwykłym ludziom, trafiła do głowy i pozwoliła to przemyśleć i wyciągnąć samodzielne wnioski. Niestety, z góry uprzedzam, że nie są to wnioski lub przykłady pozytywne. A zdjęcie dziś wybrałem i nawiązujące do jesieni, i przede wszystkim do szwedzkich barw narodowych

czwartek, 3 grudnia 2015

Bankowość islamska

Przeczytałem niedawno o bankowości islamskiej i przeżyłem szok. I niedowierzanie, że normalny, przyjazny dla ludzi system bankowy wymyślili muzułmanie kierując się prawami szariatu. Banki nie pobierają tam odsetek od kredytów ale też nie oferują oprocentowania depozytów. Jak więc zarabiają? Inwestując w realną gospodarkę i dzieląc się z klientami ryzykiem. Nie bawią się w spekulacje finansowe, ale wspierają rzeczywistą ludzką pracę. Nie są oderwane od życia, ale są w jego głównym nurcie. Jeśli kiedykolwiek miałbym sensownie duże pieniądze, z którymi nie wiedziałbym co robić - ulokowałbym je tylko w banku islamskim. Po to, aby nie wspierać niemoralnych lichwiarzy.

Nikon D700
Skoro więc podziwiam bankowość islamską, warto przytoczyć jakiś przykład, uświadamiający nam różnicę między naszym a ich systemem bankowym i moralno-finansowym. Bank zachodni udziela kredytu na mieszkanie i po 25 lub 30 latach inkasuje w sumie kilkakrotnie więcej pieniędzy niż wartość kapitału kredytu. To pokazuje jak bardzo lichwiarski jest to procent. Bank islamski kupuje mieszkanie klientowi i pobiera od niego czynsz za mieszkanie w nim dopóki klient nie spłaci długu. To znacznie niższy koszt kredytu niż lichwiarski procent zachodnich banków. Bank islamski działa w imię wspólnoty, a bank zachodni w imię zysku. Może pora na to, aby nieuczciwe zyski zacząć ukracać?

środa, 2 grudnia 2015

Zachodnie regulaminy

Aby dla nas konsumentów nic nie było jasne, banki mydlą nam oczy i robią wodę z mózgu. Udzielają na przykład kredytów bez odsetek. Wspaniale. Ale drobnym drukiem dopisują istnieje wysokiej opłaty przygotowawczej, która z nawiązką pokrywa ich chciwość. Konsument zaś dostaje sztucznie rozdmuchane regulaminy, w których być może nie doczyta się wszystkiego. Zachodnia bankowość to zgniła góra liczb, która być może świadomie ma być jak najmniej przejrzysta. 

Nikon Cooplix 8400
Coraz bardziej przekonany jestem o tym, że nasz zachodni system polityczny, społeczny i ekonomiczny jaki obecnie lansujemy jest zgniły i chylący się ku upadkowi. W dziedzinie ekonomii staliśmy się niewolnikami lichwiarzy i spekulantów. W dziedzinie społecznej eksperymentujemy z różnymi "wolnościami" w sytuacji gdy nasza dzietność spada dramatycznie. Politycznie jako Europa niewiele potrafimy znaczyć w świecie i gdyby nie USA, to nasza zachodnia cywilizacja byłaby już politycznym zaściankiem. 

wtorek, 1 grudnia 2015

Zachodnie spekulacje

Najmniej etyczne w postępowaniu naszych wspaniałych banków i innych zajmujących się finansami osób są spekulacje. To najbardziej patologiczny pomysł na to, jak zarabiać pieniądze nie robiąc nic materialnego, nie produkując towaru lub usługi, a jedynie grając na różnicach kursowych. Można tak lokować środki w różnego rodzaju papiery dłużne aby spekulacyjnie kupić je za jak najmniejsze środki a potem sprzedać z zyskiem. Świadomie piszę "środki" a nie pieniądze, bo te spekulacyjne pieniądze istnieją głownie w naszej imaginacji, nie mając pokrycia w gotówce. A wszystko to przypomina rysunek na śniegu, który może stopnieć gdy tylko zmieni się klimat. 

Nikon D700
Od kiedy w Europie i zachodnim świecie dozwolona stała się lichwa, banki i spekulanci mogą wreszcie pokazać pełnię swoich możliwości działania. Nowoczesny kapitalizm to nie wyzysk dzieci w kopalniach. To rabunek w biały dzień przez banki, które pobierają od kredytów odsetki na skalę pozwalającą im wypłacać milionowe pensje prezesom i budować ociekające marmurami siedziby.