Znalezienie kompletnie pustego dworca kolejowego w piękny słoneczny dzień, idealnie nadający się do zdjęć, to nie lada gratka dla fotografa. Tak było w czasie załatwiania przeze mnie spraw w Ełku. Zaszliśmy z synkiem na - jak się okazało kompletnie wymarły - dworzec kolejowy. Miałem przy sobie "tylko" aparat kompaktowy ale nie żałowałem go i nacykałem ponad 100 zdjęć, które bardzo trudno byłoby powtórzyć. To zdjęcie przedstawia całkowicie wymarły peron.
 |
| Nikon Cooplix P6000 |
Prezentowane zdjęcie peronu na dworcu w Ełku jest tego dobrą ilustracją. sam peron, czyli grunt, jest bardzo zdecydowany i tworzy wyraźną perspektywę. Konstrukcje zawieszone nad peronem są delikatne wizualnie. Kratownice są wyraźne i czarne, ale dalekie i dość delikatne optycznie. Lampy są bliżej, a ich klosze tworzą dodatkowy "strop" dla przestrzeni - ale lampy są białe i wyglądają bardzo dyskretnie. Sama trakcja kolejowa także buduje przestrzeń, ale jest ona najbardziej delikatna wizualnie. Mamy więc przestrzeń subtelną.
W tym przypadku jest to efekt niezamierzony, ale można go wykorzystać świadomie. Przyda się on w sytuacji gdy chcemy pokazać trzeci wymiar, ale nie zależy nam na przytłaczaniu nim widza. Gdyby pokazać drogę z szeregiem wyraźnie widocznych lamp, których zagięte klosze tworzą sufit dla przestrzeni nad drogą, to będzie przestrzeń klasyczna. Ale gdyby te same lampy sfotografować we mgle, to przestrzeń nabierze subtelności, bo lampy nie będą już tak wyraźne i nie będą tak mocno wyznaczały przestrzeni.
Przestrzeń, jak wiele innych efektów w fotografii, często wychodzi sama. A skoro już wychodzi, to można ją wykorzystać do podkreślenia tego, na czym nam w przypadku danego zdjęcia zależy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz