Prezentowane zdjęcie pochodzi z kopalni soli w Bochni. Jest ono przykładem nie tylko przestrzeni ujętej w górniczym korytarzu, ale także pokazuję tą przestrzeń w podwójnej warstwie. Bliższy plan, doświetlony światłem błyskowym, jest ostry. Dalszy plan, wykonywany bez doświetlenia, jest nieco rozmazany. Mamy więc coś w rodzaju optycznej termokliny, są dwie warstwy przestrzeni różniące się ostrością.
 |
| Nikon D3X |
Termoklina optyczna powstaje wtedy gdy mamy dwie warstwy zdjęcia różniące się znacznie i mające ostrą granicę. Jeśli pierwszy plan jest ostry, a ostrość spada w miarę oddalania się, to nie mamy termokliny optycznej, ale normalne rozmywanie się ostrości. Ale czasem można bardzo zdecydowanie rozgraniczyć ostry i nieostry obszar zdjęcia. Nie jest to zjawisko obiektywne, gdyż nie istnieje w realnym świecie, a jedynie na wykonanym przez nas zdjęciu, i spowodowane jest techniką jego wykonania.
Warunkiem osiągnięcia takiego efektu jest wykonanie zdjęcia z ręki oraz doświetlenie pierwszego planu zdjęcia światłem błyskowym, które wyostrza obraz uchwycony w trakcie błysku i zarazem zakrywa rozmazanie obrazu wynikające z delikatnego drżenia ręki w czasie wykonywania zdjęcia. W dalszym planie, tam gdzie światło błyskowe już nie sięga, mamy zdjęcie w naturalnym oświetleniu i trochę nieostre. Jeśli oświetlenie obiektu ma inną temperaturę barwową niż światło błyskowe (a z reguły tak jest) - mamy różnicę barwy światła, dodatkowo podkreślającą ostry i nieostry obszar.
Gdybyśmy zastosowali statyw i doświetlenie - wtedy nie będzie tak wyraźnego efektu, gdyż całe zdjęcie będzie ostre, a różnica sprowadzi się jedynie do barwy światła oświetlającego bliższy i dalszy plan. Termoklina optyczna będzie widoczna, ale znacznie mniej sugestywna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz