Zaczynają się schody

Schody zaczynają się nie tylko w przenośni, ale także dosłownie. Odpowiednio sfotografowane mogą być ciekawym obiektem zdjęciowym. Konstrukcja metalowych schodów na szczycie wieży widokowej w Licheniu nie raz inspirowała mnie do robienia różnych ujęć. Ciemne obszary zdjęcia dodają właściwemu motywowi wyrazistości i umiejętnie go podkreślają. Przez to same schody są bardziej tajemnicze i mniej banalne. No bo w końcu schody, to tylko schody :-)

Nikon D200

Klatka schodowa rzadko kojarzy się z obiektem do zdjęcia wykonanego z dołu. Na ogół bowiem schody są konstrukcją jednolitą, wykonaną z żelbetu, nieprzepuszczającą światła. Konstrukcja klatki schodowej jest na ogół taka, że z dołu można uchwycić tylko pojedyncze skrzydło schodów. Rzadko kiedy schody biegną naokoło jakiejś przestrzeni, która pozwala aparatowi uchwycić ich całą konstrukcję.

Najlepiej do fotografowania od dołu nadają się schody drewniane lub metalowe, będące konstrukcją po części ażurową, która jako taka nie zasłania tak bardzo widoku. Przeważnie są one umieszczone w większych pomieszczeniach - takich jak wieże - które dzięki temu dadzą się pokazać w całej swej wielkości.

W przypadku naszego dzisiejszego zdjęcia mamy do czynienia ze schodami co prawda metalowymi, ale nie bardzo ażurowymi. Nie mamy też widocznej zbyt dalekiej perspektywy, bo schody zasłaniają wyższe piętra. Mamy jednak ciekawe budowanie przestrzeni, również poprzez dno schodów biegnących wyżej. Bardzo często schody są od spodu gładko wykończone, a więc ich dno jest banalne i nieciekawe. W tym przypadku mają one schodkowatą konstrukcję także od spodu - wynika to z ich metalowego charakteru - dzięki czemu schody "biegną" także na wyższym piętrze, tylko niejako są one do góry nogami, na suficie. To sprawia, że zdjęcie to ma ciekawszą kompozycję i nie jest zupełnie banalne.

Wybrałem to zdjęcie nieprzypadkowo. Nie jest bowiem sztuką pokazać jakieś bardzo wyszukane i atrakcyjne schody. Sztuką jest uchwycić schody, które nie są najwspanialsze - ale też pokazują swoje piękno. Co oczywiście wcale nie znaczy, że to zdjęcie nadaje się na jakąkolwiek wystawę - daleko mu do tego. Ale pokazuje nasze poszukiwania perspektywy w każdych warunkach. I to jest najcenniejsze.